মুখ্য পৃষ্ঠা
হিন্দী ছবিজগতৰ
গীতৰ ভিতৰত
"কিশোৰ কুমাৰ গঙ্গোপাধ্যায়"ৰ পৰা
"কুমাৰ সানু (কেদাৰনাথ ভট্টাচার্য্য)"লৈকে, তেওঁলোকৰ কণ্ঠৰ গীতে হৃদয়ৰ ভিতৰত গভীৰ অনুভৱ জাগ্ৰত
কৰাইছিল ।
তাৰ পিছতো "উদিত নাৰায়ণ ঝাঁ", "কে.কে. (কৃষ্ণকুমাৰ কুন্নাথ)", "সান", "সনু নিগম", "জুবিন গার্গ" আদিৰ
গীত হৃদয়স্পর্শী । কিন্তু আজিকালিৰ
মোৰ বাবে অজ্ঞাত কিছুমান গায়কৰ
কণ্ঠত নুশুনিম বুলিও শুনিবলৈ পোৱা 'ৰিবন ফিতা', 'লুঙ্গী ডেঞ্চ',
'য় য় হনি সিং' আদি গীতত আৱেগ,
অনুভূতি, দুখ-বেদনা,
প্ৰেম-ভালপোৱা,
চিত্ৰকল্পৰ প্ৰয়োগ আদি একো বিচাৰি নাপাওঁ । তাৰ পিছতো যুৱচামৰ মাজত এইবোৰ গীত খুবেই জনপ্ৰিয় । ঠিক তেনেকৈ কবিতাৰ কথা ভাবিছোঁ । ছন্দ, উপমা, অলঙ্কাৰ, চিত্ৰকল্পৰ ব্যৱহাৰ,
আৱেগ-অনুভূতি,
প্ৰেম-ভালপোৱা,
দুখ-বেদনা, মানুহৰ কথা, ইতিহাস-বর্তমান আদি সকলো বাদ দি "লুঙ্গী ডেঞ্চ"ৰ দৰে কবিতা লিখিব পৰা যাব নেকি !
এটা চেষ্টা কৰি চাওঁ ৰ'ব !
""চুলিধোৱা শেম্পু""
বতাহত উৰে চুলি
ৰাজপথেদি গুচি যায় তৰুণ গগৈ
চিগাৰেটৰ ধোঁৱা
পানীত মাছ
মূৰ ঘূৰাই জঁপিয়াই নাচ
চুলিধোৱা শেম্পু
চুলিধোৱা শেম্পু
য়াহু য়াহু
নৰেন্দ্ৰ মোদী
হিন্দুস্থানত উৰক
লকাল ধুলি
টুইটাৰ টুইটাৰ
হিমন্ত বিশ্ব শর্মা
স্কুলৰ পথাৰত
শাৰী পাতি বহি
মইনাহঁতে ভাত খায়
হিমন্তই ধুলি উৰিয়াই
গুচি যায়
চুলিধোৱা শেম্পু
চুলিধোৱা শেম্পু
(কিবা বুজিলেনে ?
যদি বুজা নাই তেন্তে
নুবুজাখিনি
চুলিধোৱা শেম্পু
চুলিধোৱা শেম্পু) !
ණ কন্দর্পজিৎ কল্লোল
